Detailed Notes on นิทาน

แม่ไก่เคยจิกกินลูกแมงป่องเป็นอาหาร ทำให้พ่อและแม่ของแมงป่องโกรธแค้นมาก ...อ่านต่อ

พระราชาผู้เป็นที่รัก พระราชาผู้เป็นที่รัก (ภาษาอังกฤษ)

แม่ไก่เป็นครูที่สัตว์ทั้งหลายเคารพนับถือ ไม่ว่าจะเป็นบรรดาเป็ด นกนางแอ่น และนกหัวขวาน...อ่านต่อ

กาลครั้งหนึ่งยังมีลูกแพะตัวน้อย ซึ่งเขาของมันกำลังเติบโตขึ้นเรื่อยๆ...อ่านต่อ

แมวเดินเล่นอยู่ในป่า ได้พบเจอสิงโตนอนเจ็บอยู่ จึงช่วยสิงโตทำแผล...อ่านต่อ

หมาจิ้งจออกหิวกระหายน้ำมาก เดินหาแหล่งน้ำจนมาพบลำธารเล็ก ๆ แห่งหนึ่ง...อ่านต่อ

ครั้งหนึ่ง ในการชุมนุมนกป่านานาชนิดเพื่อสรรหานกที่สามารถทำหน้าที่เป็นผู้นำ...อ่านต่อ

นิทานอีสปเรื่อง : พรานเป่าแตรกับผู้คุม

แม่กวางพาลูกน้อยออกไปหาอาหารที่ชายป่าแห่งหนึ่ง...อ่านต่อ

นิทานอีสปเรื่อง : สุนัขจิ้งจอกกับหน้ากาก

พระราชาจึงได้มีพระราชโองการสั่งให้เสมียนไปนับจำนวนจระเข้เพื่อที่จะได้นำอาหารไปเลี้ยงพวกมันได้อย่างทั่วถึง เสมียนทั้งสามคนก็พยายามนับจระเข้ที่อยู่ทั้งบนบกและในน้ำ สุดท้ายก็นับจระเข้ได้คนละหนึ่งพันตัว รวมทั้งหมดมีจระเข้ถึงสามพันตัว และพระราชาก็ได้สั่งให้เลี้ยงอาหารจระเข้จนอิ่มและไม่ออกมาทำร้ายชาวบ้าน และหากินในแม่น้ำแห่งนี้ได้อย่างมีความสุข นิทานเรื่องนี้เป็นตำนานหรือนิทานพื้นบ้านของจังหวัดสุพรรณบุรี นิทานรักของสองเรา จนกลายมาเป็นชื่อตำบลจระเข้สามพันจนถึงทุกวันนี้

วัวสองตัวสู้กันอย่างดุเดือดในทุ่งนา โดยที่สุดทางข้างหนึ่งเป็นหนองน้ำ...อ่านต่อ

กลางท้องทะเลยามเย็น มีชาวประมงจับปลาโดยวิธีลากอวน...อ่านต่อ

นิทานอีสปเรื่อง : สิงโตกับกระต่ายป่า